Keterpaksaan yang Indah

Keterpaksaan yang mengantarku ke tempat ini

Keterpaksaan yang menempa tiada henti
Keterpaksaan yang tak jarang menyiksa hati
Keterpaksaan yang kulemparkan ke dasar kali
Keterpaksaan yang kucurahkan dalam puisi
Keterpaksaan yang setiapkali kutangisi
Keterpaksaan yang mematikan rasa peduli
Keterpaksaan yang meluluhkan ego diri
Keterpaksaan yang membawa hidup lebih berarti
Keterpaksaan yang mengajari mandiri
Keterpaksaan yang membawakan aku,
Kawan sejati
Guru terpuji yang mengakarkan inspirasi
Ilmu sebalah debiit sebelah kredit
“Apa komentarmu?” Tanya kawanku
“Tak akan ada yang tak kusyukuri, aku bertaruh.”
Tuhan, keterpaksaan ini sungguh indah